1 jaar
en klaar
voor onderzoek
en losse stappen

met blijde lach
en vol vertrouwen
omarmd en omringd
door 3 beschermvrouwen

Wat een wonder
dat een klein celletje
dat bestaat dank-zij verbinding
ons terug werpt op eigen kracht en creativiteit
in de stilte van onszelf

Wat een wonder
dat de lucht nu streeploos blauw is
de stadse lucht zich schoont
het spel zich speelt
mens-erger-je niet

Wat een wonder
zoveel bekommernis om elkaar
partijbelangen en eigen belangen
zij vliegen weg

Wat een wonder
dat meer afstand verbindt
dat Allen Een zijn
in het doel en in het weten

Wat een wonder
die stadse stilte
die leegte van activiteiten
het varen en ervaren op eigen kracht

Ik hoop zo
dat we dit ons blijven her Inneren.

Adem   in   uit

Adem   halen   brengen

Adem   inhouden   loslaten

Adem   nemen   geven

Adem   begin   eind

Adem   in   spiratie

Adem   van de   Geest

Adem   Leven   Geschenk

dubbel twee in het jaar
dubbel kans  voor “saamhorigheid”

double two in the year
double chance for “two”getherness

Vroeger,
toen ik kind was,
wilde ik laat naar bed.

Nu,
hoe later ik ga,
hoe vroeger het is.

Als we lopen
als we stralen
in blije blik

Als we oogsten
als we malen
jij en ik

In de stilte
in beweging
in de woorden

Tussen hemel
en de aarde
vlechten koorden

van liefde
ragfijn

Lichtzicht uitzicht
Lichtzicht inzicht
Voor het oude en het nieuwe

2018 *** 2019

KOM

Kom naast me liggen in ’t gras,
niet om te blijven, niet om te vrijen,
maar om liggend Ziel-te-Zijn,
in Zon en Maan.

HET NU

ik ken de draak, maar ik ben van de vogel
ik ken de stier, stampend op dez’aard
ik ben de vis, de dol-fijn van het water
haar golven glijden, soms heftig, door mij heen

ik ben van mild, mijn zielekeus van leven
ik ben van zacht, verleerd, gekeerd, geleerd
ik ben van engel en engelen-bewust-zijn
haar dromen glijden, soms heftig, door mij heen

en pluto kraakt op eigen tijd van leven
en ik waad langzaam het water door
mijn spiegel bouwt, herstelt mijn halve leven
naadloos, zodat ziel zien weer kan zijn
en
naadloos, zodat ziel zijn weer kan zien

dat geeft ruimte en onmetelijke rijkdom
gevoel van vrijheid wordt NU mijn deel
het laat-los is nog even wennen
maar ik WEET de opbrengst is HET GEHEEL

gezongen en gecreeerd onder de douche
mijn warmtemaker in deze “lente”ochtend
met tranen komend uit De Bron

bron van zijn 
die ik ontmoet in mijn ontroering
om wat is

en toen was het nog maar 8.30u.
oh, what a day…….
is ander liedje…….

BUIG

Ik buig voor het Universum
Ik laat mijn tranen van klein-zijn los
Ik groei naar mijn Kern
deel van de Bron

Vier keer rechstaf op mijn fietsje
en een ijsje van Ome Ko
belletje trek en stoepetje blauw
5×8 politiebureau

Winter Waltman Kolenboer
Voddenboer en Schillenboer
Melkboer Sigarenboer
Geroddel geruzie geouwehoer

Sedlak Volkskrant Ruïne
vol vertrouwen speelterrein
de hele straat was te gebruiken
werk school en raamkozijn

Later las ik Willem Wilmink
God woonde in deze straat
altijd al gevoeld
Veiligheid in driekwartsmaat

In deze straat groeide ik tot negen
de tuinstad kwam daarna in beeld
maar hier ben ik begonnen
gegroeid gedeeld gespeeld

Amsterdam 1949-1958

Op 3-3-2018 ingeleverd bij De Taalstaat Radio 1 voor
De Poëtische Landkaart van Nederland
http://data.kro-ncrv.nl/domweg-gelukkig/

2017
in
gang
gaande
beweging
door leef tijd
heen
tijd leef door
beweging
gaande
gang
in
2018

Ongelooflijk hoe water kan vervormen
in lichte zachte stormen
zwevend en zacht
fluweelzacht landend

Oude grond raakt nieuwe grond
zaadjes in verschiet
we weten het niet

Totdat de toekomst
zich in het Nu laat zien
Van aarde hemel groei misschien ?

Zo lief, zo teer,
zo klein, zo fijn,
oortjes open, oogjes toe,
van geboren worden een beetje moe

Alles is gezond,
alles is oke,
HIEP HIEP HOERA
voor het Kleine Grote Wonder
ESMEE

Als Alles thuis komt,
schilder ik de sterren van de hemel
meng ik de kleuren naar het palet,
dans ik de voeten boven de vloer,
spring ik een gat door de lucht,
speel ik de noten uit de balk,
zing ik de klanken van mijn hart
voel ik de Stilte diep in mij.

Niet Altijd is Alles thuis ……………

Ik ben blij
met mei
en jou erbij

En of het maart is juni of april
het voelt als jong en pril
van goddelijke gift en wil

Ik pluk de lachjes
die onze kant opkomen
die vol vertrouwen zijn
vol licht en leven

Ik pluk de dagjes
die we samen zijn
elkaar zien
ontmoeten en beleven

Ik pluk de ragjes
van tere draden
die ons verbinden
in blijheid en puur geven

Ik pluk de levensvlagjes
wapperend in onverwachte wind
vol vertrouwen het pad bewandelend
als Ster- en Zonnekind

Opa’s Trots was de Gibraltar Rots
vereerd was ik als kind
toen ik een stekkie kreeg

Negen huizen later
overleeft mijn Gibraltar Rots
niet het tiende huis

Traag begeeft hij het
na lange tijd van koestering
geen redden meer aan

Ik voel de intensiteit van het afscheid

In de zomer van 2016 gaf ik inhoud aan een “Vraag van een Vriend” over God.
Zie het schrijfsel “Vraag” van november 2016.

In de nacht van 10 naar 11 januari 2017 komt in een droom door
Gedeelde
Ondeelbare
Doorzichtigheid

Voor mij geldt ook
Geschenk
Ontroering
Dankbaarheid
voor deze bijzondere Na-Zending.

Leiden, 22 december 2016

Tijdens de diepe ontspanning van de yogales zag ik plotseling in mij

Rechtsonder in beeld, tegen de randen aan, zag ik een kwart van mijzelf op de rug, linkerhelft, hoofd, schouder, bovenlichaam, dat licht reikte en straalde naar een lange eerste rij van stevige personen die naast elkaar zaten, benen een stukje uit elkaar.
Dit zag ik frontaal, ik keek ernaar.

Deze zittende personen gaven allemaal steun en/of omarming aan mensen die op schoot lagen, op schoot zaten, tegen benen aan leunden.
Deze mensen maakten een levenloze indruk.

Alles wat ik zag was in grijsachtige tint en in Pieta-achtige vorm.
Daarachter waren rijen van hetzelfde en hetzelfde en hetzelfde.
Zoveel mensen die levenloos waren en steun of omarming nodig hadden.

Ik kreeg het gevoel dat het met de aanslag in Berlijn te maken had,
met de mensen die daarin beschadigd waren.
En dat het van belang was om dit beeld te laten indalen in mijzelf.

Hoe blijf je Heel in deze wereld van onrust en agressie ?
Hoe blijf je bij jezelf ?
Hoe kan je van betekenis zijn ?
Hoe kan je een bijdrage zijn tot een wereld waar ieder in heelheid met zichzelf en in verbinding met elkaar kan leven.

Nu, een dag later, komt in mij op dat het geven van Licht aan degenen die beschadigd zijn een van de dingen is dat in ieders reikwijdte “Licht” om te doen.

Leiden, 23 december 2016

Ik heb een tijd gekend
dat ik mijn mond niet open durfde te doen.
Nu praat ik teveel.

Ik heb een tijd gekend
dat ik buiten mij keek.
Nu zie ik ook binnen.

Ik heb een tijd gekend
dat verdriet verlies was.
Nu ken ik haar winst.