KOM

Kom naast me liggen in ’t gras,
niet om te blijven, niet om te vrijen,
maar om liggend Ziel-te-Zijn,
in Zon en Maan.

 

HET NU

ik ken de draak, maar ik ben van de vogel
ik ken de stier, stampend op dez’aard
ik ben de vis, de dol-fijn van het water
haar golven glijden, soms heftig, door mij heen

ik ben van mild, mijn zielekeus van leven
ik ben van zacht, verleerd, gekeerd, geleerd
ik ben van engel en engelen-bewust-zijn
haar dromen glijden, soms heftig, door mij heen

en pluto kraakt op eigen tijd van leven
en ik waad langzaam het water door
mijn spiegel bouwt, herstelt mijn halve leven
naadloos, zodat ziel zien weer kan zijn
en
naadloos, zodat ziel zijn weer kan zien

dat geeft ruimte en onmetelijke rijkdom
gevoel van vrijheid wordt NU mijn deel
het laat-los is nog even wennen
maar ik WEET de opbrengst is HET GEHEEL

gezongen en gecreeerd onder de douche
mijn warmtemaker in deze “lente”ochtend
met tranen komend uit De Bron

bron van zijn 
die ik ontmoet in mijn ontroering
om wat is

en toen was het nog maar 8.30u.
oh, what a day…….
is ander liedje…….

 

BUIG

Ik buig voor het Universum
Ik laat mijn tranen van klein-zijn los
Ik groei naar mijn Kern
deel van de Bron