Lang geleden vroeg een Vriend mij hoe ik God zou noemen.
In de Zomer van 2016 kwam uit mij

Gedeelde
Ondeelbare
Dao

Gebakken ei
Celkern
Vallende traan

Stilte in de orkaan
Helder ziend oog
Planeet Aarde
Ontplooiend Universum

Bron in mij
Stilte in mijn hart

Een en Samen

Hoe wonder-barend is het om kado’s van het Leven te ontvangen.

Zoals het geboren worden van Solveig, Sterrenkind, Pad van de Zon, nieuwe loot aan de familiestam.
Zoals haar geboorte samenvalt met de geboortedag van mijn vader, 95 jaar geleden.
Zoals de door mij bedachte namen voor de drie nieuwbouwblokken aan de Astronautenweg
stemdragend en stemgevend werden door de nieuwe bewoners:
Sterrenhemel, Sterrenpoort, Sterrenwacht.
En deze ervaringen werden mij gegeven in een week tijd.

Zoveel Sterren zie ik aan de hemel in de donkerte van de avond en de nacht,
zoveel Lieve Lieverds om mij heen zijn tot Ster geworden * * * * * * * * * * * * *
En nu kreeg ik totaal onverwacht zoveel Sterrenenergie terug.

Op een Gegeven Moment kan ik mij zo rijk en dankbaar voelen.

De eerste zin van het Onze Vader,
vertaald uit het Aramees door Bram Moerland

“Bron van Zijn, die ik ontmoet in mijn ontroering om wat is.”

Koet en Meerkoet in de weer
de driehoek als basis
en nog een keer

Van chaos naar vorm
van takken naar kom
zachte blaadjes en keer-om

In de kom hun rijkdom
beschut, uit de wind
in alerte verwachting van hun meerkoetkind

Verbredend naar eiland
met tak en groen bedekt
Ik kijk de kunst af van deze Architect

voorjaar 2016

bron van bestaan

De stilte waar het Nu begint
De stilte van de Bron
Rijk van antwoord
Reik-wijdte hoe het begon

januari 2016

Lavend liggend loos in Licht
Leidse Ladies lach in zicht
Delend dolend op weg naar Een
Kleur en Licht om ieder heen

Voedingsbron
elke week
Leidraad
elke dag
Inspiratie
elk moment

Adem van de Geest
Vleugels langs de regenboog
Energie van top tot teen
Energie door Al-Les heen

Ontwikkelingspad
bewegen met de stroom
Zijn in het moment
golvende momenten van Bewust Zijn

maar

Tussen de waterdruppels
tussen de raderen, tussen de blaffen
tussen de momenten
vallen de ervaringen van loos

Ontwikkelingspad
bewegen van
Bewust Loos naar Bewust Zijn

Vleugel vrienden in de boom
zij vormen een patroon van noten
zij fluiten hun melodie

Fris, vrolijk, lenteachtig
fier en fladderend van tak tot tak
bewegende compositie

Als grande finale
vliegen zij naar verre verten
in schetterend schitterend slotakkoord

Met onze gaten in geheugen vullen we de stilte
paradoxale herinneringen
in herhaling

Oorverdovende Stilte

Met onze ervaringen voeden we geheugen en maken herinnering
bijdetijdse verwondering
woordeloze stilte

1-2-2016
voor bettina

In Texels Licht
ontmoette ik mijn nicht
mijn nicht mijn nicht mijn nicht mijn tante
scherpe geesten en andante

Woorden in verhalen
herinneringen vertalen
van vroeger en het nu
verkeren tussen jij en u

Lachen in familiestroom
gloeiend, vloeiend, nooit van loom
zes grieten
die genieten

In Texels Huis van Licht

Tweeduizendzestien
vernieuwd begonnen
komend vanuit de nachten
met krachten van rust van stil van heiligheid

Samen
ver-een-de kracht
door huis en haard
tachtig dozen met nieuwe ogen in durven kijken

Verleden nu en toekomst
uitpakkend creeeren
Lichtpunten

Aan het strand van Schiermonnikoog
stap ik mijn stilte in
met links van mij brandingsgeruis
en rechts van mij de Zon

Ik span uit
na het ingespannen zijn

Dat is goed toeven
het verwijdt mij
en verblijdt mij
het maakt me los

Ik weet
hier gaat het om
voor Al Tijd

1 2 4 8

In
stille leegte
schuiven de rechte roeiers
in meditatie en concentratie door hun water baan

Achter
elke spaan
ontstaan vormen van vleugels
vele engelen vleugels dalen zacht het water in

Worden langzaam aan onzichtbaar
vervloeien in
vleugelen

met dank aan de
1 2 4 8 roeicombinaties
op het Korte Vlietkanaal

De eerste roeislag
stil bewegen op de Vliet
zichtbaar vleugelen

20-12-2015

Twee sneeuwklokjes
in de Hortus.
Zijn het de eerste
of de laatste?

Two ladies
in the Hortus.
First Ladies,
undoubtedly!

Het besef van Eeuwigheid
is een verzachtende omstandigheid

De zwanen zij toiletteren
zij spetteren zich vol
dompelen en draaien
zwaaien en keren zich om

Witter dan wit
stralen zij de ochtend in
vanuit de stille hoek
schikkend en strikkend
hun veren glad

Vredig
Wit
Speels

Fier het “zeegat” uit

Goed idee !

Leed is geleden
strijd is gestreden
Liefde heeft overwonnen

Moe en voldaan
zie ik een hele familie staan
Een warm bad loopt zich vol

De alt, sopraan en bariton,
de harp en de piccolo’s,
maar vooral de bas,
ze maken een tam-tam
en vormen een orkest.

Wat was wordt is
toen wordt nu
vast wordt los
Bas Bis

Wil ik Hoor’n
wordt het voelen
niet van denken
maar van doen

Volgen wat als pad zich ontrolt
als een rode loper
twee sleutels
een huis

Ik laat me Leiden
door het Leven
door de Liefde

Ik zie de zon de hele dag,
niet in en uit het water gaan.
Ik zie de maan de hele nacht,
niet schijnend in het water staan.

Ik volg een ander pad,
lichter dan licht,
met waterlelies in het oog,
kwebbelende ganzen langs mijn raam,
en druk doende meer-koetjes in kanaalwateren.
Ook zwanen zie ik voorwaarts gaan.

De volle maan met waterbaan
De zon uit het water komend
Die zie ik hier niet

Toch even wennen

Ik heb de tijd
Ik heb mijn innerlijk zicht
Ik zie zo toch de lichtende maan staan
en de zon groeiend uit het water gaan

Rust